Μήπως ξέρετε το χωριό Ζέεμπουλ; Το χωριό Ζέεμπουλ που είναι στο βουνό; Εκείνο το χωριό που βρίσκεται στη λίμνη Μπούλζεε; Όχι; Δεν το ‘χετε καν ακουστεί; Περίεργο πράγμα!

Αστεράκι μου χρυσό,

μόλις βγαίνεις και φωτίζεις,

πριν ακόμα να σε δω,

…Είχε στρώσει για καλά η δουλειά του πουλητή εκεί κάτω στο Βερτεκόπι –«Σκύδρα» το λένε τώρα.

Μια φορά κι έναν καιρό

-καλοκαίρι δροσερό-

στήσανε χορό τα φρούτα

Όπως κάθε Σάββατο απόγευμα, έτσι και σήμερα, πολλά πολλά αμάξια περίμεναν μπροστά στην πύλη του Μπερσί, απ’ όπου θα έμπαιναν στο Παρίσι.

Κυνηγώ μιαν ηλιαχτίδα,

μα δεν πιάνεται θαρρώ!

Μια φορά κι έναν καιρό, στα βάθη της Ανατολής ζούσε ένας άνθρωπος ξύπνιος αλλά και τυχερός, που την περνούσε όμως άσχημα –καθότι φουκαράς- και σκεφτόταν τι να κάνει, για να λύσει το πρόβλημά του.

Παίρνω τ’ άσπρα μου χαρτιά

κι εκατό νερομπογιές.

Η αλεπού, κάποτε, έπιασε ένα ωραίο κόρακα στον κάμπο, άκρη-άκρη στο δάσος.

Ο Αέρας θύμωσε,

με τον Ήλιο μάλωσε.