..να μας συντροφεύουν ως παιδιά είτε την ώρα του φαγητού είτε ως απαραίτητο συμπλήρωμα του νυχτερινού φιλιού της μαμάς, αλλά και σε πολλές άλλες εκδηλώσεις της καθημερινής μας ζωής από το σχολείο μέχρι τα παιχνίδια της παρέας .

Τί ήταν – και είναι- όμως εκείνο που καθιστούσε τόσο μοναδικά τα παραμύθια στην παιδική ψυχή μας αλλά και τα έκανε τόσο δημοφιλή ως μέσο διαπαιδαγώγησης από τους γονείς και τους δασκάλους μας ;

Κατ’ αρχήν, τα παραμύθια είναι από τα πρώτα και αποτελεσματικότερα μέσα, που μπορούν να εξάπτουν και να καλλιεργούν την φαντασία .

Μαζί με αυτήν ο εμπλουτισμός του λεξιλογίου και η εν γένει προαγωγή των γνωστικών λειτουργιών, είναι επίσης δύο από τα πολύτιμα οφέλη που τα παιδιά μπορούν να αποκομίσουν μέσα από την διήγηση τους.

Είναι επίσης σημαντικό να τονίσουμε, ότι σε έναν κόσμο συχνά εχθρικό, που πολλές φορές δεν γίνεται πλήρως κατανοητός από το παιδί, αυτό, μέσα από το παραμύθι, μπορεί να βρει μια διέξοδο και να ταυτιστεί με ήρωες και καταστάσεις, να νιώσει ότι δεν είναι μόνο του, αλλά ότι υπάρχουν και άλλοι που περνούν τις ίδιες δυσκολίες που ενδεχομένως βιώνει και το ίδιο. Μάλιστα, πολλές φορές μέσα από την επιτυχή έκβαση των περιπετειών των διαφόρων ηρώων του λαμβάνει την ψυχική ανακούφιση και ηθική δικαίωση, που ίσως και το ίδιο θα επιθυμούσε για τον εαυτό του.

Ας μην ξεχνάμε και την ηθική- παιδαγωγική αξία του παραμυθιού: το παιδί διδάσκεται όχι με τρόπο πιεστικό ποιες είναι οι επιθυμητές μορφές συμπεριφοράς και ποιες όχι, μαθαίνει για τα συναισθήματα των άλλων αλλά ανακαλύπτει και τα δικά του. Έτσι λοιπόν, παίρνει τα πρώτα και βασικά διδάγματα που θα του χρησιμέψουν σε όλη την μετέπειτα ζωή του (πρέπει να παλεύουμε για αυτό που θέλουμε, να είμαστε γενναίοι και να μην το βάζουμε κάτω, ότι όλα τα ασχημόπαπα μπορούν να γίνουν κύκνοι και ότι πάντα θα υπάρχει μια φασολιά για κάθε Τζακ που θα επιθυμεί να την ανακαλύψει).
Με λίγα λόγια δηλαδή, τα παιδιά βοηθούνται να σκέφτονται πάνω στα γεγονότα, να δίνουν λύσεις και προοπτικές και έτσι ουσιαστικά να οδηγούνται στην αυτογνωσία και στην καλύτερη συνειδητοποίηση του κόσμου.

Τέλος, είναι πολύ βασικό να πούμε ότι ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΤΑ ΝΟΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ, αλλά να αφήνουμε το παιδί να διανύσει το δικό του μοναδικό ταξίδι μέσα στους δρόμους της φαντασίας, όπου τα πάντα είναι δυνατά , και να ανακαλύψει τα δικά του νοήματα ώστε να αρχίσει, σιγά – σιγά, να γράφει το δικό του προσωπικό παραμυθάκι!!

Για το SugarMama,

Μακρυνόρη Ελένη,
Ψυχολόγου- Ειδικής Παιδαγωγού

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.