Ο Αϊ- Δημήτρης
Στο σπίτι μας όλοι δουλεύουν. Έχουν μοιραστεί τις δουλειές. Ο πατέρας ψωνίζει κρέας και ψωμί. Η μητέρα ψωνίζει ό, τι χρειάζεται το σπίτι, και το 'χει το μπακάλικο. Είναι της «μπακαλικής», όπως λέει εκείνη και γελά. Η γιαγιά έχει πει πως καταλαβαίνει τη γλώσσα των ψαριών.
Το άχυρο, το κάρβουνο και το φασόλι
Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε σ΄ ένα χωριό μια φτωχή γριούλα, που είχε μαζέψει μια μερίδα φασόλια κι ετοιμαζόταν να τα μαγειρέψει. Άναψε λοιπόν φωτιά, και για να φουντώσουν οι φλόγες πιο γρήγορα, έριξε μια χούφτα άχυρο.
Το σχολειό
Κάθε μέρα στο σχολειό με τους φίλους θα βρεθώ,
που 'ναι όλοι τους παιδιά πρόσχαρα και γελαστά.
Το συννεφένιο καραβάκι
Πολύ πολύ ψηλά, στον κήπο τ' ουρανού, ψηλότερα από κει που φτερουγίζουν τα πρώτα χελιδόνια της άνοιξης, ψηλότερα από κει που κρύβονται οι χαρταετοί που το 'σκασαν, ψηλότερα ακόμα κι από κει που το ουράνιο τόξο σκαρώνει ζωγραφιές με τα χρωματιστά κραγιόνια του, ζει μια μεγάλη οικογένεια από συννεφάκια.
Ανανεώστε το παιδικό δωμάτιο με κύκλους
Ανανεώστε το παιδικό δωμάτιο.
Είναι βαρετοί οι τοίχοι; Χρειάζεστε μια ανανέωση;
Η περίφημη βροχή του Πιομπίνο
Μια φορά στο Πιομπίνο έβρεξε κουφέτα. Πέφταν κάτω σαν χοντροί κόκκοι χαλάζι, αλλά ήταν όλα τα χρώματα: πράσινα, τριανταφυλλιά, βυσσινιά και μπλε.
Η κουκουβάγια και η πέρδικα
Μια μέρα συνάχτηκαν όλα τα πουλιά και συμφώνησαν να βάλουν τα παιδιά τους στο σχολείο να μάθουν γράμματα. Ήβραν και δάσκαλο και τον διόρισαν. Άνοιξε το σχολείο κι επήραν τα παιδιά τους και τα έγραψαν.
Κράτα μου το χέρι
Κράτα μου σφιχτά το χέρι...
και καθόλου μη μ’ αφήνεις,
πρώτη μέρα στο σχολείο
πόση σιγουριά μου δίνεις!
Τα μικρά χελιδονάκια
Τα μικρά τα χελιδόνια,
στου σπιτιού μας τη σκεπή,
κι είναι τέσσερα όλα όλα,
μια οικογένεια σωστή,